Објавено на: 02.04.2015

Автор: Марко Коловски

Периодика: Македонско радио - Радио Скопје

Програма:
С. Рахманинов: Концерт за пијано и оркестар бр. 2. Оп. 18, Л. В. Бетовен: Симфонија бр. 7, Оп. 92

Учесници:
Македонска филхармонија, Јануш Пшибилски, Николај Демиденко

Забелешка:
Синоќа вниманието на љубителите на класичната музика го предизвика она што се случуваше во салата на Домот на Армијата на Македонија. Таму се одржуваше редовниот концерт на Македонската филхармонија, но причината за зголемениот интерес беше пред сè гостувањето на извонредниот руски пијанист Николај Демиденко, а делумно и атрактивната програма одбрана за оваа пригода: популарниот Концерт за пијано и оркестар број 2 во Це мол од Сергеј Рахманинов и Симфонијата број 7 од Лудвиг Ван Бетовен. Зад диригентскиот пулт беше маестро Јануш Пшибилски од Полска. Уште веднаш да кажеме дека зголемените очекувања на публиката овој пат беа целосно оправдани. Николај Демиденко покажа дека и на крајот на шестата деценија од неговиот живот е во исклучително добра изведувачка кондиција. Дека за него извонредната кариера била и своевидно креативно созревање и дека денес тој настапува со речиси еднаков елан како оној од пред четириесетина години кога освојуваше награди на престижните натпревари како што се „Чајковски“ во Москва и оној во Монтреал. Благодарение на сево ова тој одлично ја исполни солистичката делница во Концертот од Рахманинов, успевајќи да ја долови и неговата страст и неговата лирика, и неговата еруптивна сила и неговата медитативна смиреност. Беше технички доволно сигурен, зашто само така можеше да ја оствари својата основна цел. А таа беше - длабоките и експресивни музички идеи на Рахманинов да прозвучат максимално уверливо и естетски силно. Ставајќи го акцентот на начинот на кој ги изведува сложените тематски материјали тој само го потврди познатото правило дека, освен што е битно што ќе се изговори можеби исто толку важно е како сето тоа ќе се каже. А, Демиденко синоќа сето тоа го кажуваше возбудливо до степен да ја предизвика публиката на долготраен и громогласен аплауз на кој тој возврати со еден виртуозен додаток. По искуството од претходниот концерт, кога зад впечатокот што го остави солистот на вечерта останаа другите изведби, со извесна доза на скепса ја дочекавме изведбата на Бетовеновата Седма симфонија. Дополнителен сомнеж влеваше и фактот што таа сепак ја нема заводливоста и популарноста на Третата, Петтата или Деветтата на пример. Но, дека стравувањата биле сосема непотребни покажа она што се случуваше во вториот дел од концертот. Македонските филхармоничари водени од искусната и сугестивна рака на маестро Јануш Пшибилски од минута во минута, од дел во дел, го подигнуваа нивото на својата изведба за да стигнат на крајот до еден фуриозен завршеток и до нескриените изливи на задоволство на присутната публика. Ако се бара тајната на сево ова, - тогаш најнапред треба да се истакнат прецизно одмерените темпа од страна на диригентот, а потоа неговото чувство за да се долови суштината на Бетовеновата музика, неговиот титанизам, онолку колку што го има во оваа симфонија, и неговото сфаќање на начинот на кој Бетовен ја гради музичката форма. Сево ова Пшибилски го преточи во прецизни упатства и гестови на кои оркестарот реагираше примерено и ги остваруваше неговите обмислени замисли. Доволно сигурно и доволно прецизно за да можеме да констатираме дека ова беше една од најдобрите изведби на оваа Симфонија изминативе децении и да ги заборавиме сосема ситните слабости главно во дувачкиот дел од оркестарот.

Клучни зборови:

Бетовен Јануш Пшибилски Николај Демиденко Марко Коловски Рахманинов Македонско радио - Радио Скопје 2015 Македонскa филхармонија Концерт за пијано и оркестар бр. 2 Оп. 18 Симфонија бр. 7 Оп. 92